Ontmoeting
Water door vorm bij elkaar gehouden
Steen om op te bouwen
Licht dat transparant maakt
Duisternis dat licht doorlaat
Vorm die niet beperkt maar omlijnt
Identiteit die niet verdwijnt
Water en steen die samen gaan
in een eeuwigdurend verstaan
Thuiskomen: einde en een nieuw begin
Steeds opnieuw met nieuwe zin
Waar we zijn en waar we komen
in verbinding met nu en onze dromen
Steeds weer steen en dan weer water
Nu als vertrekpunt voor later
Water en steen in voortdurende werking
met open ogen voor beider beperking
eigen gedicht; juli 2015
Eindeloos
steen na steen
de beek kabbelt voort
water dat verbindt
eeuwig op weg naar de zee
golven als herinnering
onvaste grond
step-stones en merkstenen
beelden die ontroeren
een vogel die
in vrije vlucht
met onbekende bestemming
haar weg vindt
eigen gedicht; mei 2021
Tegen het vergeten
Poëzie is een steen
die een steen ontmoet
en moet slikken van ontroering
een wonder maar nog onvertaald
want zonder taal zijn er alleen
een steen en een andere steen
gedicht Ellen Warmond (1930-2011)
uit: De huid als raakvlak (1964)